Ιδρύθηκε και κατοικείται απο Σαρακατσάνους, οι οποίοι επί σειρά ετών και για πολλά χρόνια περνούσαν τον Χειμώνα σ΄ αυτόν εδώ τον τόπο, μέχρι να ΄ρθει η άνοιξη και να ξαναπάρουν το δρόμο για τα ορεινά βοσκοτόπια τους ( Άγραφα, Καλλίδρομο, Όλυμπο, Οίτη, Όθρυ ). Όταν σιγά - σιγά άρχισαν να ασχολούνται με την γεωργία, εγκαταστάθηκαν μόνιμα, και δημιούργησαν έναν σύγχρονο οικισμό.
Με το πέρασμα του χρόνου εκτός απο την Γεωργία, ασχολούνται επίσης με το εμπόριο, τις τέχνες και τα γράμματα.
Λίγα λόγια για τους Σαρακατσάνους
ΠOIOI EINAI;
Αρχαία ελληνική φυλή νομάδων κτηνοτρόφων. Αρχική κοιτίδα τους ήταν η περιοχή των Αγράφων και ευρύτερα της Ηπείρου (κύριος κορμός της Πίνδου). Μαζί με τα ποίμνιά τους αλώνιζαν την ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και τις λοιπές Βαλκανικές χώρες. Οι Σαρακατσάνοι (ή Σαρακατσαναίοι ή Σαρακατσιαναίοι), που είναι σήμερα διασκορπισμένοι στην ηπειρωτική Ελλάδα, στη Βουλγαρία και στα Σκόπια, έχουν την ίδια αφετηρία, την ίδια κοιτίδα. Στο συμπέρασμα του κοινού τόπου καταγωγής, οδηγούν τόσο η σαρακατσάνικη παράδοση όσο και η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης των νομαδικών φυλών στην Ελλαδα και οι ανθρωπολογικές, λαογραφικές και γλωσσολογικές μελέτες.
EΠΟΧΙΚΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ
Ο νομαδικός βίος των Σαρακατσάνων περιλάμβανε τις εποχικές μετακινήσεις. Την άνοιξη και συγκεκριμένα του Αη Γιώργη οι Σαρακατσάνοι ξεκινούσαν να ανέβουν στο βουνό για να «ξεκαλοκαιριάσουν». Όλοι μαζί, στο «καραβάνι». Άνδρες, γυναικόπαιδα, κοπάδια. Το φθινόπωρο, εκεί γύρω στη γιορτή του Αη Δημήτρη, εγκατέλειπαν το βουνό και κατέβαιναν «στα χειμαδιά» δηλ., στις πεδιάδες, στον κάμπο.
ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ;
Ο διασκορπισμός των Σαρακατσάνων έγινε επί Τουρκοκρατίας. Η μεγαλύτερη μετακίνηση των Σαρακατσάνων παρατηρήθηκε στα χρόνια του Αλή Πασά, από το 1788 μέχρι και το 1821, στους πολέμους, που είχε με τους Σουλιώτες και τον Κατσαντώνη, καθώς και στα χρόνια της μεγάλης επανάστασης. Εκείνη την εποχή οι Σαρακατσάνοι μετακινήθηκαν προς Βορρά δηλ. στις σημερινές περιοχές της Μακεδονίας, της Θράκης, της Βουλγαρίας, των Σκοπίων, της Τουρκίας, της πρώην ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Ο ενιαίος γεωγραφικός χώρος του τότε Οθωμανικού κράτους επέτρεπε άνετα αυτές τις μετακινήσεις.
Eγκαινιάζοντας το blog θεώρησα σκόπιμο να αναρτήσω τις παρακάτω φωτογραφίες, τονίζοντας έτσι ένα μέρος της Σαρακατσάνικης ζωής και παράδοσης. Είναι κατα κάποιο τρόπο τα σύμβολά μας - ο φλάμπουρας και το κονάκι.
Ο ΦΛΑΜΠΟΥΡΑΣ
Φλάμπουρα παραέμορφε και μορφοστολισμένε
που έχεις ελπίδα και μορφιά τη λευτεριά αναπνέεις
στην κορυφή έχεις σταυρό σταυρό έχεις στη μέση
και είναι το πανί σου κάτασπρο αυγερινός που στέκει.
Στην κορυφή σου στέκονται τα κόκκινά σου μήλα
σαν τον καθάριο ουρανό σαν της καρδιάς τα φύλλα.
Αφού οι Τούρκοι νίκησαν και έπεσε η Πόλη
τον φλάμπουρα τον όμορφο δεν τον κρατήσαν όλοι.
Όσο και αν δεν πιστεύουμε όλοι εμείς οι νέοι
τον φλάμπουρα τον κράτησαν οι σαρακατσαναίοι
μες τα Γραφιώτικα βουνά τον κράτησαν στους γάμους
στους Τούρκους δεν τον έδωσαν δεν γίνανε ραγιάδες
και το κουράγιο έδιναν στους κλέφτες να ελπίζουν
και όταν βλέπουν φλάμπουρα να κλαιν και να δακρύζουν
στους γάμους πάντα χόρευαν και τον κρατούσαν όλοι.
Απ’ τον καιρό που έπεσε η όμορφη η πόλη
όρκο σου κάνουν φλάμπουρα οι νέοι και οι γέροι
Θα σε κρατήσουν πάντοτε οι σαρακατσαναίοι.
Σε κράτησαν απ’ τον εχθρό με νύχια και με δόντια
και σ’ είχαν πάντα φυλαχτό για τετρακόσια χρόνια.
Γούλας Βασίλειος ΄΄Σαρακατσάνικη ποίηση’’